Les Argonautes werden geboren op [de juiste dag is al héél lang vergeten] in de maand [het was alleszins herfst want het regende oude wijven, dat weten we nog wel] in 1993, rond vier witte plastieken bekertjes vol zwarte koffie en vergeet-me-nietjes.
Dat was in Brussel. Daarvoor zaten ze zo’n beetje overal. Nu ook wel, maar nu zijn ze tenminste met vier. Allez, met vijf, zoals de drie musketiers. [Wat geen enkele afbreuk doet aan wat we hiervoor gezegd hebben].
Op zoek naar de meest kromme lijn tussen twee punten creëerden ze in dertig jaar tijd een tiental voorstellingen, en omgekeerd. Hun creatieproces is collectief, conclusief, creatief, comisch, soms coleriek, altijd complex. De voorstellingen ontstaan eerder als bijzaak.